Isa 8 | PesOV | STEP | و خداوند مرا گفت: «لوحیبزرگبهجهت خود بگیر و بر آنبا قلمانسانبرایمهیر شلالحاشبز بنویس.

Isaiah 8

1 و خداوند مرا گفت: «لوحیبزرگبهجهت خود بگیر و بر آنبا قلمانسانبرایمهیر شلالحاشبز بنویس. 2 و منشهود امینیعنیاوریایكاهنو زكریا ابنیبَركیا را بهجهتخود برایشهادتمیگیرم.» 3 پسمنبهنبیهنزدیكیكردمو او حاملهشده، پسریزایید. آنگاهخداوند بهمنگفت: «او را مَهیر شَلالحاشبَز بنام، 4 زیرا قبلاز آنكهطفلبتواند ایپدرمو ایمادرمبگوید، اموالدمشقو غنیمتسامرهرا پیشپادشاهآشور بهیغما خواهند برد.»

5 و خداوند بار دیگر مرا باز خطابكرده، گفت:

6 «چونكهاینقومآبهایشیلوهرا كهبهملایمتجاریمیشود خوار شمرده، از رصینو پسر رملیا مسرور شدهاند،

7 بنابرایناینكخداوند آبهایزورآور بسیار نهر یعنیپادشاهآشور و تمامیحشمتاو را بر ایشانبرخواهد آورد و او از جمیعجویهایخود برخواهد آمد و از تمامیكنارههایخویشسرشار خواهد شد،

8 و بر یهودا تجاوز نموده، سیلانكرده، عبور خواهد نمود تا آنكهبهگردنها برسد و بالهایخود را پهنكرده، طولو عرضولایتترا ایعمّانوئیلپر خواهد ساخت.»

9 بههیجانآیید ایقومها و شكستخواهید یافتو گوشگیرید ایاقصایزمینو كمر خود را ببندید و شكستخواهید یافت. كمر خود را ببندید و شكستخواهید یافت.

10 با هممشورتكنید و باطلخواهد شد و سخنگویید و بجا آوردهنخواهد شد زیرا خدا با ما است.

11 چونكهخداوند با دستقوّیبهمنچنینگفتو مرا تعلیمداد كهبهراهاینقومسلوكننمایمو گفت:

12 «هرآنچهرا كهاینقومفتنهمینامند، شما آنرا فتنهننامید و از ترسایشانترسانو خائفمباشید.

13 یهوهصبایوترا تقدیسنمایید و او ترسو خوفشما باشد.

14 و او (برایشما) مكانمقدّسخواهد بود امّا برایهردو خانداناسرائیلسنگمصادمو صخرهلغزشدهندهو برایساكناناورشلیمدامو تله.

15 و بسیاریاز ایشانلغزشخورده، خواهند افتاد و شكستهشدهو بدامافتاده، گرفتار خواهند گردید.»

16 شهادترا بههمبپیچو شریعترا در شاگردانممختومساز. 17 و منبرایخداوند كهرویخود را از خاندانیعقوبمخفیمیسازد انتظار كشیده، امیدوار او خواهمبود. 18 اینكمنو پسرانیكهخداوند بهمندادهاست، از جانبیهوهصبایوتكهدر كوهصهیونساكناستبهجهتاسرائیلآیاتو علاماتهستیم.

19 و چونایشانبهشما گویند كهاز اصحاباجنّهو جادوگرانیكهجیكجیكو زمزممیكنند سؤالكنید، (گویید) «آیا قوماز خدایخود سؤالننمایند و آیا از مردگانبهجهتزندگانسؤالباید نمود؟» 20 بهشریعتو شهادت(توجّهنمایید) واگر موافقاینكلامسخننگویند، پسبرایایشانروشنایینخواهد بود. 21 و با عُسرتو گرسنگیدر آنخواهند گشتو هنگامیكهگرسنهشوند خویشتنرا مشوّشخواهند ساختو پادشاهو خدایخود را لعنتكرده، بهبالا خواهند نگریست. 22 و بهزمیننظر خواهند انداختو اینكتنگیو تاریكیو ظلمتِ پریشانیخواهد بود و بهتاریكیغلیظراندهخواهند شد.